Mies van Hout

De vader van Mies van Hout vertelde haar zelfbedachte verhalen en zelf las ze heel veel. Maar nog leuker vond ze het om te tekenen. Toen Mies twaalf was wist ze dat ze later tekenaar wilde worden. En dat is nooit meer veranderd.

Sinds 1989 werkt Mies als freelance illustrator en grafisch ontwerper. Het leukst vindt ze het illustreren van kinderboeken en ze heeft er al een hele stapel geïllustreerd. Op het moment werkt ze er drie dagen in de week aan. Bij het maken van een illustratie let Mies erg op de geloofwaardigheid: iets moet goed echt lijken. De uitdrukking op de gezichten en de houdingen moeten 'kloppen'. Mies zal bijvoorbeeld nooit alleen maar lachende kindergezichtjes tekenen, want kinderen en baby's zijn ook wel eens vervelend, moe, of boos, net als volwassenen. 'Illustreren lijkt een beetje op toneelspelen,' zegt Mies daarover. 'Je moet je inleven in de persoon of het dier dat je gaat uitbeelden. Ik zit soms allemaal gekke bekken te trekken achter mijn werktafel.'

Het bijzonderste dat Mies heeft meegemaakt was zonder twijfel de geboorte van haar tweeling. Mies en haar man verwachtten namelijk maar één kind! Pas na de geboorte van Auke kwamen ze erachter dat er nóg een baby in haar buik zat, Koen kwam er een paar minuten later als verrassing achteraan. Zo kregen ze zomaar even een extra kind. Dat was erg bijzonder om mee te maken, maar Mies en Jan kregen het natuurlijk wel heel erg druk. Het oudere zusje van de tweeling, Anna, was toen nog niet eens twee jaar. Over dat eerste drukke jaar heeft Mies een boekje gemaakt, Anna en de tweeling . Voor uitgeverij Ploegsma illustreerde Mies de klassieke verzameling kinderliedjes Een mandje vol amandelen , de bedtijd-bundel Kleertjes uit, pyamaatjes aan , en boeken van Vivian den Hollander.